Een
bijvoeglijke bepaling of
attribuut is in de
taalkunde een
woordgroep die iets zegt over een direct volgend of voorafgaand element, meestal een
zelfstandig naamwoord. Bijvoeglijke bepalingen zijn een "zinsdeel binnen een zinsdeel"; samen met het woord dat ze omschrijven - het
antecedent - vormen ze een zinsdeel binnen de
hoofdzin.