complement fixation test

The complement fixation test is an immunological medical test that can be used to detect the presence of either specific antibody or specific antigen in a patient's serum, based on whether complement fixation occurs. It was widely used to diagnose infections, particularly with microbes that are not easily detected by culture methods, and in rheumatic diseases. However, in clinical diagnostics labs it has been largely superseded by other serological methods such as ELISA and by DNA-based methods of pathogen detection, particularly PCR.

Bei der Komplementbindungsreaktion (KBR) handelt es sich um einen Test zum Nachweis von Antikörpern (Ak) im Blutserum menschlicher und tierischer Patienten. Die KBR wurde zunehmend durch den ELISA ersetzt.

De complement-bindingsreactie (CBR) is een immunologische test die gebruikt wordt in de medische diagnostiek meestal binnen de medische microbiologie om een infectie aan te tonen. Dit onderzoek toont aan dat een microorganisme (virus, bacterie) bij een patiënt aanwezig is of geweest is. Dit gebeurt door aantonen van ofwel onderdelen van het micro-organisme zelf (een z.g. antigeen), of van een reactie van de patiënt op het micro-organisme (z.g. specifieke antistoffen in het bloed van de patiënt). De CBR ontleent zijn naam aan het gegeven dat complement wordt verbruikt wanneer een verbinding ontstaat tussen antigeen en antilichaam. Aan het eind van de 19e eeuw kwamen veel serologische onderzoeksmethoden tot stand. Grote vorderingen zijn gemaakt voor de diagnose van syfilis met de Wassermannreactie, een belangrijke vertegenwoordiger van de complementbindingsreactie.

Odczyn wiązania dopełniacza (OWD) – technika immunologiczna umożliwiająca wykrycie i określenie antygenu lub przeciwciała w badanym materiale (surowicy).

Komplement fixacní test (zkratka CFT z anglického Complement fixation test), nekdy oznacovaná jako reakce vazby komplementu nebo komplement fixacní reakce (KFR), je imunologická metoda patrící mezi základní sérologické metody, jež fungují na principu reakce protilátky s antigenem. CFT využívá schopnosti vázat se na komplex antigenu s protilátkou (IgG a IgM izotopu) a následne tím aktivovat komplementový systém.Test se používá predevším k diagnostice infekcních onemocnení lidí a zvírat, pricemž CFT lze použit k identifikaci jak specifických protilátek tak antigenu. Metoda byla vypracována v roce 1901 Bordetem a Genguem. Prestože je metoda již na ústupu a je casto nahrazována jinou technikou (napr. ELISA), stále se používá v rade diagnostických laboratorích napríklad k diagnostice toxoplasmózy.