conciliation
conciliation
შერიგება, მორიგება, დაზავება
by Alex Web@lx
conciliate
v. = fersoune
conciliation
► Noun
१. मिलाप, शान्त करना, संतुष्ट करना, अनुरंजन [1. milApa, shAnta karanA, sa.ntuShTa karanA, anura.njana]
IAST: 1. milāpa, śānta karnā, santuṣṭa karnā, anurañjana
GSC: 1. milaap, shant karna, santusht karna, anuranjan