connotatie

De connotatie ('bijklank, ondertoon, bijbetekenis, gevoelswaarde') van een woord of kleine woordgroep is de ermee verbonden voorstelling (vooronderstelling), vaak van emotionele aard, buiten de eigenlijke betekenis van het woord ofwel denotatie. Het woord connotatie is etymologisch af te leiden als het Latijnse connotatio, met het prefix con- (met, tezamen) en notatio (optekening).