diatoniek

Onder diatoniek (Grieks: διατονικός, door (hele) tonen (gaand)) worden in de muziektheorie toonstelsels verstaan, gebaseerd op een verdeling van het octaaf in vijf grotere en twee kleinere intervallen, zodanig dat de kleinere intervallen zo ver mogelijk uiteen liggen. De grotere intervallen zijn alle van ongeveer gelijke omvang en worden hele toonafstanden genoemd. De kleinere intervallen zijn ongeveer van halve omvang van de grotere en worden halve toonafstanden genoemd.