dissociation

Dissociation (in the wide sense of the word) is an act of disuniting or separating a complex object into parts. Dissociation may also refer to:

• Dissociation (chemistry), general process in which molecules or ionic compounds (complexes, or salts) split into smaller particles, usually in a reversible manner
• Dissociation (neuropsychology), identification of the neural substrate of a particular brain function through various methods
• Dissociation (psychology), an experience of having one's attention and emotions detached from the environment
• Dissociation (rhetoric), a rhetorical device in which the speaker separates a notion considered to form a unitary concept into two new notions to affect an audience in some way

Der Begriff Dissoziation beschreibt in der Psychologie die Trennung von Wahrnehmungs- und Gedächtnisinhalten, welche normalerweise assoziiert sind. Hierdurch kann die integrative Funktion des Bewusstseins, des Gedächtnisses, der Wahrnehmung und der Identität beeinträchtigt werden.

Dissociatie, een term uit de psychologie en psychiatrie, is een geestesgesteldheid waarin bepaalde gedachten, emoties, waarnemingen of herinneringen buiten het bewustzijn worden geplaatst, tijdelijk niet 'oproepbaar' zijn of minder samenhang vertonen.

Dissociation är ett ord med olika betydelser. Det betyder