divine
Banal
Ang
banal, na pinagmulan ng salitang
kabanalan, ay nangangahulugang puro at itinabi o inilaan para sa
Diyos at para magamit ng Diyos. Bilang halimbawa, banal mismo at perpekto ang Diyos sapagkat wala siyang ginagawang kamalian. Nais rin ng Diyos na maging banal ang tao kaya't sasapit ang isang araw na gagawin niyang walang bahid dungis ang mga tao. Sa Kristiyanismo, naging o ginawang banal ang mga tagasunod ni Hesus dahil sa kanyang
pagsasakripisyo o pagpapakasakit para sa kanila.
divine
adj - gëttlech
divine
a. = heilig, heirrlik, himm'lisch
divine
► Adjective
१. ईश्वरीय, स्वर्गीय, २. पवित्र, ३. श्रेष्ठ [1. IshvarIya, svargIya, 2. pavitra, 3. shreShTha]
IAST: 1. īśvarīya, svargīya, 2. pavitra, 3. śrēṣṭha
GSC: 1. eeshvariya, svargeeya, 2. pavitra, 3. shreshth