Doksa (δόξα) - w filozofii Starożytnej Grecji (od
Parmenidesa) - mniemanie, złudne lub niepewne przekonanie czy też poznanie, przeciwstawiane pewnej i niepodważalnej wiedzy (
episteme). W filozofii
Platona wiąże się ją z postrzeganiem zmysłowym, w przeciwieństwie do
episteme, która dotyczy świata idei i jest poznawana rozumowo.