[Plik:Dynamite-3.svg|thumb|290px|right|
A. Materiał porowaty, nitrogliceryna, materiał palny, nitroceluloza i azotan amonu
B. Ochronna warstwa otaczająca materiał wybuchowy
C.
Spłonka D.
Lont E. Paski metalu utrzymujące laski dynamitu]]
Dynamit –
materiał wybuchowy wynaleziony przez
Alfreda Nobla (opatentowany w
1867 roku). Początkowo zawierał 75%
nitrogliceryny i 25%
ziemi okrzemkowej. Wykorzystanie tego ostatniego składnika i wytworzenie dynamitu było właściwie dziełem przypadku - ziemia okrzemkowa zwykle służyła do uszczelniania metalowych naczyń, w których przechowywano
alkoholowy roztwór nitrogliceryny. Ziemia okrzemkowa nasycona nitrogliceryną ma ciastowatą konsystencję i można ją rolować w laski bez ryzyka przedwczesnego wybuchu. Nowoczesny dynamit zawiera ok. 10% nitrogliceryny, a pozostałymi składnikami użytymi w jego produkcji mogą być: materiał porowaty (ziemia okrzemkowa lub
węglan magnezu), materiał palny (np.
mączka drzewna) oraz substancje wybuchowe (
nitroceluloza i
azotan amonu).