Ekstradycja (
łac. ex 'od, z czego' i
traditio 'wręczanie; nauczanie; podanie' z
trans- 'za, poza, z tamtej strony'
dare 'dawać') – wydanie przez
państwo władzom innego państwa osoby przebywającej na
terytorium państwa wydającego, dokonywane w sytuacji, gdy osoba ta podejrzana jest o popełnienie na terytorium państwa zwracającego się z wnioskiem o ekstradycję
czynu przestępczego lub w celu odbycia kary. Ekstradycja dokonywana jest na podstawie
umowy międzynarodowej, o ile państwo zwracające się z wnioskiem o ekstradycję zapewnia wzajemność. Większość krajów nie dopuszcza ekstradycji własnych obywateli bądź osób, które uzyskały na ich terytorium prawo azylu.