Ekwici (łac.
equites, l.poj.
eques) – średnio zamożna
rzymska klasa społeczna, w skład której wchodzili kupcy, przedsiębiorcy, bankierzy, posiadający majątki o wartości minimum 400 000
sestercji (III w. p.n.e.). Symbolami przynależności do stanu ekwickiego było posiadanie konia (stąd nazwa ekwitów znacząca "jeźdźcy": łac.
equus oznacza konia), noszenie stroju wojskowego zwanego
trabea, złotego pierścienia oraz wąskiego purpurowego szlaku zdobiącego
tunikę (szeroki nosili
senatorowie).