Sa
pilosopiya,
esensya ang katangian (o hanay ng mga katangian) na nagtutulak sa isang bagay o pinakabuod nito upang maging tiyak at tunay ito. Sa balarila, ito ang kinakailangang panaguri ng isang pasimuno. Ang kahulugan ng esensya ay nagkaroon ng iba-bang kahulugan sa kasaysayan ng pilosopiya: marami dito ang nagbuhat sa turo ni
Aristoteles at sa naging pagbabago nito sa pagtataguyod ng mga iskolastiko. Binabaybay din itong
esensiya.