ethics

Etika (grc.ethos) obicaj, navika, znacaj, cud, filozofija morala, filozofska disciplina koja istrazuje porijeklo, motive, normu i svrhu moralnog djelovanja i prosudivanja. Razlikujemo autonomno glediste (po kojemu je izvor morala u covjeku samom; formalna etika i sadrzajna etika) i heteronomno glediste (izvor morala je izvan covjeka; etikoteologija), zatim razlicite etike dobra (po kojima je svrha moralnog djelovanja sreca ili ugoda ili korist) usavrsavanje i slicno. Etika u sistematicnoj formi javlja se sa Aristotelom, koji se smatra utemeljivacem etike kao teorije moralnom djelovanju koje podrazumjeva empiriju. Moral u svojoj sustini predstavlja specificnu formu ljudske prakse odnosno oblik djelatnog prakticnog odnosa covjeka prema sebi i drugima.

Huwag itong ikalito sa aestetika''.

Etika ang pangkalahatang termino na madalas inilalarawan na "agham ng moralidad". Sa pilosopiya, ang etikal na pag-uugali ay ang "kabutihan". Ito ang isa sa tatlong pangunahing paksa ng pagsasaliksik sa pilosopiya, kasama ang metapisika at lohika.

Etika (greq. Ηθική, nga fjala ήθος, ithos - ves, dok, zakon) në filozofi është studimi dhe vlerësimi i sjelljes njerëzore në dritën e parimeve morale. Parimet morale mund të shikohen si standarti i sjelljes që njerzit kanë ndërtuar për veten e tyre ose si lënda e shtërngimeve dhe detyrimeve që një shoqëri e caktuar kërkon nga pjestarët e saj. Ajo merret me çështjet se çfarë është e mirë dhe çfarë është e keqe, si mundemi ne të bëjmë dallimet mes tyre, a është e mira dhe e keqja e njejtë për të gjithë; si mundemi të bëjmë vendime të forta që mund të ndihmojnë apo pezmatojnë të tjerët? Emërtimi përdoret edhe për çdo sistem ose teori të vlerave morale ose parimore. Tradicionalisht etika ndahet në etike normative, metaetikë, dhe etikë e zbatuar.

Etika yra bendra savoka, kuria dažniausiai apibudinama morales teorija. Filosofijoje etiškas elgesys yra tas, kuris laikomas „geru“ arba „teisingu“. Vakaru tradicijoje etika kartais vadinama morales filosofija. Tai yra viena iš vertybiu teorijos (aksiologijos) daliu, kita dalis yra estetika. Aksiologija yra viena iš keturiu pagrindiniu filosofijos šaku, šalia metafizikos, epistemologijos ir logikos. Termina „etika“ pirmakart pavartojo Aristotelis.