functionalistische taalkunde

De functionalistische taalkunde of functionele taalkunde is een in de loop van de twintigste eeuw ontstane benadering van de linguïstiek die niet in de eerste plaats naar de vorm van een zin kijkt, maar daarentegen de vraag stelt, wat de functie — op semantisch en pragmatisch niveau — ervan is. De functionele taalkunde is antitransformationalistisch, discursief georiënteerd en in het typische geval niet-stratificationeel.