Funkcjonalizm strukturalny (inaczej
orientacja strukturalno-funkcjonalna) - funkcjonalistyczna perspektywa teoretyczna i metodologiczna w
antropologii kulturowej (
A. R. Radcliffe-Brown) i w
socjologii (
Robert K. Merton), koncentrująca się głównie na strukturze społecznej jako systemie oraz na wyjaśnieniu funkcji poszczególnych elementów
społeczeństwa (kultury) przede wszystkim w utrzymaniu całego globalnego układu w stanie równowagi i w zapewnieniu mu ciągłości. Funkcjonalizm strukturalny oponuje przeciwko wyjaśnieniu zjawisk społecznych w kategoriach historycznych i psychologicznych (funkcjonalizm
B. Malinowskiego), opowiadając się za ich ujmowaniem jako trwałych systemów adaptacji, wzajemnego przystosowania i integracji.