In veel
religies is de
hemel (ook
hemelen,
zevende hemel of
zeven hemelen) een plaats of bestaanssfeer waar God of de goden en engelen verblijven en waar men, of de
ziel, na de dood volgens gelovigen heen kan gaan en die gekarakteriseerd wordt door het inherent aangenaam of gelukkig zijn van het bestaan daar. In de middeleeuwen sprak men het onder andere van het
empyreum, de zesde der zeven sferen; in overdrachtelijke zin: het
paradijs. In veel van de
wereldreligies en
spirituele filosofieën wordt een vorm van een of meer hemels erkend.