justunek

Justunek – w zecerstwie tzw. materiał ślepy, materiał zecerski bez oczka, wszystkie niedrukowalne elementy dystansowe układane w składzie i łamaniu razem z czcionkami, liniami, ornamentami, "kliszami", itp. Justunkiem były różnego kształtu metalowe płytki i sztabki wstawiane pomiędzy czcionki oraz wypełniające wszelkie inne puste miejsca na kolumnie. Ze względu na wymiary justunek był dzielony na:

• justunek drobny – (do 48 punktów; stosowany do wypełniania odstępów międzywyrazowych) – firety, półfirety i szereg spacji o różnych grubościach, z których spacje poniżej 2 punktów były rzadko używane, gdyż sprężynując rozpychały nierównomiernie wiersze składu
• justunek średni – półkwadrat, konkordans, kwadrat, babaszka oraz interlinia drobna
• justunek długi – (od 2 do 6 kwadratów) ryga, sztabik, interlinia długa