Kanonik (łac.
canonicus) – wczesnośredniowieczna nazwa
duchownych, żyjących według reguł kanonicznych przy kościołach biskupich (
katedrach); obecnie kapłan uhonorowany tą godnością za szczególne zasługi dla
Kościoła lokalnego, zobowiązany do sprawowania określonych obrzędów liturgicznych wraz z innymi kanonikami lub miejscowym
biskupem.