Kantata – niesceniczna forma muzyki wokalno-instrumentalnej; najczęściej rozbudowana, wieloodcinkowa; wykorzystująca różne gatunki tekstów literackich, mające różne funkcje. Ukształtowała się, podobnie jak
oratorium i
opera, na początku epoki
baroku. Była szczególnie popularna w XVII i XVIII wieku (
A. Scarlatti,
G. P. Telemann,
J.S. Bach).