Kasztelan (
łac. comes castellanus, komes grodowy, żupan; nazwa kasztelan pojawia się w XII w.) – urzędnik lokalny w średniowiecznej Polsce. Zajmował się administracją gospodarczą (ściąganiem
danin na rzecz panującego), obroną i sądownictwem na terenie
kasztelanii. Podlegali mu
chorąży,
wojski,
sędzia grodowy i włodarz.