konfederacja (historia Polski)

Konfederacja (łac. confoederatio, związek) – związek zbrojny zawiązywany przez duchowych, szlachtę i miasta w celu realizacji własnych celów lub w zastępstwie władzy państwowej, tworzony w Polsce i na Litwie w wiekach XIII-XIX. Jej genezy należy szukać w średniowiecznym prawie oporu (łac. ius resistendi) przeciwko władcy.