Konsonans (
łac. consonans) –
interwał uważany za zgodnie brzmiący. Jest to współbrzmienie (konsonans harmoniczny) lub następstwo (konsonans melodyczny) przynajmniej dwóch dźwięków, które słuchowo jest odczuwane jako zgodne. Wszystkie interwały zwiększone bądź zmniejszone, mogące
enharmonicznie przypominać konsonanse, należą do
dysonansów.
Na początku konsonansem nazywane były jedynie interwały czyste:
pryma,
kwarta,
kwinta i
oktawa. Dopiero harmonia klasyczna za konsonanse uznała również interwały małej i wielkiej
tercji oraz
seksty. W związku z tym interwały czyste nazywane są
konsonansami doskonałymi – w przeciwieństwie do interwałów
tercji i
seksty, które noszą nazwę
konsonansów niedoskonałych. Pojęcie konsonansu w coraz swobodniejszym podejściu do
harmonii w
muzyce współczesnej jest nadal rozszerzane, chociaż nie jest do końca jednoznacznie zdefiniowane.