In de
aardrijkskunde is
laagland of
laagvlakte een laaggelegen gebied. Er zijn meerdere definities, maar in Nederland en België wordt meestal een gebied lager dan 200 meter boven
NAP bedoeld. Laagland is niet altijd hetzelfde als een
vlakte, omdat er in laagland ook sprake kan zijn van aanzienlijke hoogteverschillen en
reliëf, zolang de topografie maar nergens boven de 200 m komt.