legat

Polskojezyczna Wikipedia - wolna encyklopedia

Legat

Legat rzymski

W Rzymie pierwotnie wysłannik, osoba, której zwierzchnik powierzył jakąś misję do wykonania we własnym zastępstwie, np. ambasador, generał-adiutant. W armii rzymskiej mianem legata (łac. legatus legionis) określa się wysokiej rangi oficera wyznaczonego przez zwierzchników (wodza, namiestnika prowincji, konsula, senat, później cesarza) do dowodzenia pojedynczym legionem, ale mogli dowodzić także całą armią pod nieobecność wodza (legati pro praetore). Wybierany przez wodza spośród senatorów. Symbolem władzy legata było trzech liktorów z rózgami oraz toporami. W wyjątkowych sytuacjach legatowi przyznawano najwyższe wyróżnienie - odbycie triumfu.
W administracji legat to wysłannik cesarski, pełniący zwierzchność administracyjno-wojskową nad większym regionem, podległy bezpośrednio cesarzowi.
Urzędnik honorowy reprezentujący rzymskiego władcę, potem także papieża na soborach, synodach, uroczystościach, czy rozmaitych politycznych wydarzeniach.