ludy paleoazjatyckie

Ludy paleoazjatyckie, ludy paleosyberyjskie, Paleoazjaci – mianem tym określa się kilkanaście niewielkich grup narodowych, stanowiących pozostałości dawnego zaludnienia północno-wschodniej Azji. Do czasów obecnych narodów tych pozostało ok. 10. Ludy paleoazjatyckie dzieli się na kilka niespokrewnionych ze sobą grup językowych:

• grupa północna – obejmująca ludność typu paleoazjatyckiego i arktycznego, są to spokrewnieni językowo: Czukcze i Kerekowie na Półwyspie Czukockim, Koriacy i Alutorzy w północno-zachodnich regionach Kamczatki, Itelmeni (Kamczadalowie) na zachodzie Kamczatki.
• grupa południowa – składająca się z Ajnów i Niwchów (Gilaków); ich pokrewieństwo językowe jest kwestią sporną.
• Całkiem odrębną grupę stanowią Ketowie, zamieszkujący nad rzeką Jenisej, którzy są pozostałością ludów jenisejskich; jeszcze w XIX wieku na ludy te składało się 6 odrębnych plemion.
• Niektórzy badacze do Paleoazjatów zaliczają też Jukagirów, będących ostatnim z 3 istniejących niegdyś ludów jukagirskich. Jednak ich zaliczanie do ludów paleoazjatyckich jest kwestią sporną; część badaczy łączy ich z ludami uralskimi w rodziną uralo-jukagirską.
• Zwykle do grupy ludów paleoazjatyckich zalicza się też Aleutów i Eskimosów azjatyckich (czasem wszystkich Eskimosów)
• Czuwańcy są narodem pochodzenia jukagirskiego, który utracił własny język i używa języków rosyjskiego i czukockiego, stąd zaliczenie ich w poczet ludów paleoazjatyckich jest niejasne i czasem wiązane jest m.in. z zaliczeniem do tej grupy także Jukagirów