Monoteizm (
monos – „jedyny” +
theos – „bóg”; jedynobóstwo) –
wiara w istnienie jedynego
Boga i w przeciwieństwie do
henoteizmu wykluczająca istnienie jakichkolwiek innych istot boskich. Przeciwieństwem monoteizmu jest
politeizm (bądź
ateizm). Monoteiści zazwyczaj przypisują Bogu cechy doskonałości takie jak omnipotencja,
omniscjencja,
omniprezencja i najwyższą
dobroć w rozumieniu etycznym.