ocean

Okean (množ. okeani, iz grč. Ὠκεανός - u smislu personifikacije grčkog božanstva Okeana) označava najveća mora na Zemlji. Kao sinonim u bosanskom i mnogim drugim jezicima koristi se i izraz svjetsko more.

Ang karagatan ay ang pangunahing bahagi ng anyong tubig, at prinsipal na bahagi ng kalawakan ng tubig o hidrospera. Tinatayang nasa 72% ng ibabaw ng Daigdig (isang lawak ng mga 361 kilometro kwadrado) ang natatakpan ng karagatan, isang patuloy na bahagi ng tubig na nakaugaliang hinahati sa ilang mga pangunahing mga karagatan at maliliit na mga dagat. Ang ay ipinagdiriwang taon-taon tuwing Hunyo 8.

Një oqean ( nga e lashta greke Ὠκεανός ( Okeanos );Oqeani Botëror i antikitetit klasik ) është një organ i ujit të kripur që përmban shumë ujë siç njihet si hidrosfera e planetit në Tokë , një oqean është një horizont i gjerë i cili përfshin ndarjet e planetit Tokë. Të cilat janë , në fillim fillon zona e Paqësorit , Atlantikut , Indianit dhe ai , Jugor ( Antarktiku ). Toka është i vetmi planet që është i njohur të ketë një oqean (ose ndonjë sasi të mëdha të ujit të lëngshme ) . Uji i kripur mbulon rreth 72 % të sipërfaqes së planetit ( ~ 3.6x108 km2 ) dhe është e ndarë zakonisht në disa oqeane kryesore dhe dete. Oqeani përmban 97% të tokës ujit dhe Oqeanografët kanë deklaruar se vetëm 5 % e Oqeanit Botërore është e hulumtuar vëllimi i përgjithshëm është rreth 1.3 miliard kilometra kub ( 310 milionë cu mi ) me një thellësi mesatare prej 3.682 metra. Oqeani kryesisht përbëhet nga hidrosfera e Tokës dhe për këtë arsye është integrialitet i të gjithëve jetëve te njohura , pjesët e ciklit të karbonit , dhe modelet ne ndikimet e klimës dhe motit . Kjo është habitati rreth 230,000 specie të njohura , edhe pse thellësitë e oqeanit mbeten të pashkelura , dhe mbi dy milionë specie detare janë vlerësuar të ekzistojnë. Origjina e oqeaneve të Tokës mbetet ende e panjohur. Oqeanet besohet se janë formuar në periudhën Hadean dhe mund të ketë qenë shtysë për shfaqjen e jetës . Oqeanet jashtëtokësore poashtu mendohet se mund të përbëhen nga uji apo elemente të tjera dhe nga komponimet gjithaashtu . Të vetmet lajme të konfirmuara nga Organet e mëdha të qëndrueshme është se lëngjet jashtetokesore kanë sipërfaqe oqeanike me Titan , edhe pse ka prova për ekzistencën e oqeaneve diku tjetër në Sistemin Diellor . Herët në historin gjeologjike , Marsi dhe Venusi janë teorizuar si vende qe kan pasur oqeani te medha të ujit . Hipoteza e oqeanit në Mars sugjeron se gati një e treta e sipërfaqes së Marsit ishte e mbuluar dikur nga uji , dhe në anën tjetër një efekt serrë mendohet se ka arratisur larg oqeanin global të Venusit . Komponimet si kripëra dhe amoniakut i tretur në ujë ulë pikë e ngrirjes së oqeaneve , në mënyrë që uji mund të ekzistojë në sasi të mëdha në mjediset jashtetokesore si ujë me kripë ose i konvertuar në akull . Oqeanet pakonfirmuara janë spekuluar nën sipërfaqen e shumë planeteve xhuxh dhe satelitëve natyrorë , sidomos , oqeani i Europa (planet xhuxhë) besohet të ketë mbi dy herë volumin e ujit të Tokës . Planetet gjigante të gazit të sistemit diellor besohet gjithashtu të posedojnë shtresa të lëngshme atmosferike që presin ende për t'u konfirmuar . Oqeanet mund të ekzistojnë në eksoplanetë dhe exomoons , duke përfshirë oqeane sipërfaqësore të ujit të lëngët brenda një zonë subekumene të banueshme.

Vandenynas – vandens užimamas didžiulis plotas, aprepiantis apie tris ketvirtadalius viso Žemes ploto. Žemes rutulio vandens apvalkalas, jungiantis visu vandenynu ir juru vandenis, supantis žemynus ir salas, sudaro Pasaulini vandenyna, kuriame išskiriami penki vandenynai: Arkties, Atlanto, Indijos, Pietu (arba Antarkties), Ramusis (arba Didysis) vandenynai.