owner

Ownership of property may be private, collective, or common, and the property may be of objects, land/real estate or intellectual property. Determining ownership in law involves determining who has certain rights and duties over the property. These rights and duties, sometimes called a "bundle of rights", can be separated and held by different parties.

Der Inhaber ist im Schuldrecht und im Sachenrecht jemand, dem eine Forderung oder ein bestimmtes Recht zusteht.

Własność – najszersze, podstawowe prawo rzeczowe, pozwalające właścicielowi korzystać z rzeczy i rozporządzać nią z wyłączeniem innych osób (w jego ramach właściciel korzysta z maksimum uprawnień względem rzeczy). Oznaką korzystania z rzeczy są uprawnienia do posiadania, używania, pobierania pożytków i innych dochodów z rzeczy (pożytki rzeczy – naturalne, np. płody, jabłka z sadu i cywilne, np. czynsz z tytułu dzierżawy lub najmu, odsetki od pożyczki albo leasingu itp.) oraz dysponowania faktycznego rzeczą (przetwarzanie rzeczy, zużycie, a nawet zniszczenie). Z kolei przez rozporządzanie rozumie się uprawnienia do wyzbycia się własności (np. przeniesienie, zrzeczenie, czy rozrządzenie na wypadek śmierci) i do obciążenia rzeczy poprzez ustanowienie ograniczonego prawa rzeczowego, np. zastaw, hipoteka lub poprzez dokonanie czynności – zobowiązań dotyczących rzeczy o skutkach obligacyjnych tj. oddanie w dzierżawę, najem, pożyczkę, leasing. Uprawnienia te nie stanowią granic prawa własności, które zakreśla obowiązujące ustawodawstwo.

En fiskekrok är ett redskap som används vid fiske för att agnas med olika beten, varvid fisken fastnar på kroken när den försöker äta av betet. Kroken har vanligen en ögla där linan fästs och en hulling på spetsen som gör att kroken fastnar. Alternativa utformningar är hullinglösa och cirkelkrokar.

För juridiska aspekter på ägandet, se äganderätt.

Ägande i ekonomisk mening, avser den yttersta kontrollen och ansvaret över en materiell eller immateriell resurs.

Со́бственность — отношение между людьми и предметами. Предмету приписывается принадлежность какому-либо человеку, что даёт этому человеку право распоряжаться предметом, одновременно запрещая другим людям пользоваться предметом без разрешения владельца.