Patrycjusze (z łac.
patres, ojcowie) − uprzywilejowana, wyższa warstwa społeczna, która pojawiła się w okresie królestwa i republiki w
starożytnym Rzymie. Posiadali pełne prawa polityczne i wyłączność obejmowania urzędów. W ich rękach znajdowała się większość ziem. Wywodzili się z zamożnych rodzin. Do najbardziej wpływowych i najznamienitszych rodów patrycjuszowskich należały takie jak np.
Korneliuszów,
Emiliuszów,
Waleriuszów,
Juliuszów czy
Klaudiuszów. Przywileje te dziedziczyli z pokolenia na pokolenie. Inne warstwy społeczne nie miały dostępu do tego stanu.