Prawo administracyjne –
gałąź prawa obejmująca zespół norm
generalnie-abstrakcyjnych o charakterze
materialnym, mocy
powszechnie obowiązującej w znaczeniu podmiotowym, regulujących sytuację prawną podmiotów prawnie niepodporządkowanych
organom administracji publicznej. Normy te oddziałują zarówno bezpośrednio poprzez
ustanawianie w nich obowiązków i uprawnień, których realizacja podlega kontroli organów administracji publicznej jak i pośrednio przez stosowanie norm
w drodze decyzji administracyjnej organu.
Jedną z charakterystycznych cech norm prawa administracyjnego jest możliwość zastosowania przymusu państwowego w celu jego wykonania.