Een
procurator is de titel van een
Romeinse ambtenaar. Procuratoren waren gewoonlijk afkomstig uit de
equites, de tweede stand in de Romeinse samenleving. Oorspronkelijk had een procurator vooral een financiële functie, maar in de keizertijd werd de term steeds vaker gebruikt voor bestuurders van gebieden die onder keizerlijk toezicht stonden. Na de hervormingen die keizer
Claudius doorvoerde in het bestuur van het
Romeinse Rijk, droegen bestuurders van kleinere, maar tot opstand geneigde provincies de titel procurator. Eerdere bestuurders van dergelijke gebieden droegen de titel
praefectus, overigens zonder dat er sprake was van een noemenswaardig verschil in functie. Een voorbeeld van zo'n provincie die aanvankelijk door prefecten werd bestuurd, maar vanaf Claudius door procuratoren is de
Romeinse provincie Judea.