przywilej koszycki

Przywilej koszycki (przywilej generalny) – przywilej nadany 17 września 1374 roku polskiej szlachcie przez króla Ludwika Węgierskiego w Koszycach w zamian za uznanie przez szlachtę praw do korony polskiej jednej ze swych córek (w dokumencie nie wymieniono której, ostatecznie była to jednak najstarsza córka Ludwika, Katarzyna, która zmarła kilka lat później), a także dla innych swoich dzieci w razie jej bezpotomnej śmierci. Przywilej ten jest prawną kontynuacją przywileju w Budzie, w którym ustanowiono generalną zasadę dziedziczenia po sobie Kazimierza Wielkiego i Ludwika Węgierskiego (umowa o przeżycie).