Puch kielichowy (łac., ang.
pappus) – włoski, łuseczki, szczecinki lub rąbek powstający z przekształconego
kielicha kwiatu u niektórych
roślin, głównie z rodziny
astrowatych. Puch kielichowy najczęściej służy do rozsiewania
owoców, tworząc tzw. aparat lotny, ułatwiający ich długie utrzymywanie się w powietrzu i roznoszenie nieraz na znaczne odległości.