Raatakkers (ook:
celtic fields) zijn kleine, min of meer vierkante of rechthoekige aaneensluitende
akkers zoals die vanaf de
Late Bronstijd tot in de
Romeinse tijd als landbouwsysteem werden gebruikt voor de verbouw van primitieve graansoorten als
emmertarwe en
spelt. Ze komen voor in Noordwest-Europa en een aantal landen daaromheen.