Regimentarz (
łac. regimen – kierowanie, rządzenie) – w
Rzeczypospolitej XVII–XVIII w. zastępca
hetmana lub mianowany przez hetmana, króla albo
sejm dowódca wydzielonej grupy wojsk, sprawujący swe funkcje okresowo, kiedy hetmani nie mogli wykonywać swoich obowiązków. W XVII w. regimentarzem nazywano także dowódcę
pospolitego ruszenia podczas nieobecności właściwego
kasztelana czy
wojewody. Dowódców wojsk
konfederackich nazywano regimentarzami generalnymi.