Saraceni (gr. Σαρακηνοí Sarakēnoí, z arab. شرقيين szarkijjin od شرق szark "wschód") – w starożytności używana przez Greków i Rzymian nazwa koczowniczych plemion arabskich, żyjących w północno-zachodniej Arabii i na półwyspie Synaj. W średniowieczu określenie Saraceni obejmowało wszystkich Arabów – później także wszystkich wyznawców islamu – zwłaszcza tych, którzy walczyli z krzyżowcami oraz piratów muzułmańskich pływających po Morzu Śródziemnym, napadających na wybrzeża włoskie i francuskie.