schots-Gaelisch

Schots-Gaelisch of, in de taal zelf: Gàidhlig, is een Goidelische taal die wordt gesproken door de Gaels, een Keltische stam in de Schotse Hooglanden en wordt slechts door zo’n 60.000 mensen beheerst. Omdat het enkel in Noord-Schotland en op enkele eilanden (waaronder de Hebriden) wordt gesproken, wordt het ook wel eens Highland-Gaelic genoemd. De taal werd in de 3e eeuw vanuit Ierland naar Schotland gebracht en is daar tot op vandaag de dag een minderheidstaal. Desalniettemin was het Schots-Gaelisch in de elfde eeuw de meest gebruikte taal van Schotland; de grote achteruitgang valt aan talloze factoren te wijten, waaronder religieuze conflicten. De mislukte Jacobitische Rebellie in 1745 en de daarop volgende slag bij Culloden in 1746 droegen in sterke mate bij tot de marginalisering van de taal. Het onbeschaafde imago van het Schots-Gaelisch is een stigma dat tot in de twintigste eeuw bleef voortbestaan en zelfs tot op heden geregeld de kop opsteekt. De voornaamste reden waarom de enige plaats ter wereld waar Schots-Gaelisch nog een meerderheidstaal is, de Buiten-Hebriden ('na h-Eileanan an Iar') zijn, is dat deze archipel geografisch erg geïsoleerd is.