Semantyka ogólna (ang.
general semantics) - rozwijająca się od lat 20. XX wieku w Stanach Zjednoczonych koncepcja filozoficzno-socjologiczna dotycząca
języka. Nie ma ona wiele wspólnego z
semantyką logiczną ani
semantyką językoznawczą jako współczesnymi dyscyplinami akademickimi. W świetle szeroko przyjętej terminologii Charlesa W. Morrisa bliższa jest zresztą
pragmatyce. Głównym problemem semantyki generalnej jest bowiem ulepszenie stosunków międzyludzkich przez ulepszenie języka, a inne jej problemy i metody wiążą się głównie z
socjologią,
psychologią i
psychoterapią. Inicjatorem semantyki ogólnej był działający w okresie międzywojennym
Alfred Korzybski. W następnych dziesięcioleciach rozwijali ją jego uczniowie, do których należeli S.I. Hayakawa, Stuart Chase i Wendell Johnson.