should

Modalverben sind Verben, die zum Ausdruck einer Modalität – d. h. im Wesentlichen: Begriffen von Notwendigkeit oder Möglichkeit – dienen. Im Deutschen werden gewöhnlich die sechs Verben dürfen, können, mögen, müssen, sollen und wollen als Modalverben angesehen. (Müssen, sollen, wollen bezeichnen Notwendigkeiten verschiedener Art und dürfen, können, mögen Möglichkeiten verschiedener Art.)

Een modaal werkwoord (ook wel modaal hulpwerkwoord) geeft een bepaalde houding ten opzichte van het werkwoord aan; ofwel ze voegen modaliteit toe, zoals noodzakelijkheid (moeten), waarschijnlijkheid (zullen), mogelijkheid (kunnen), wenselijkheid (willen) en het ontbreken van noodzakelijkheid dan wel verplichting (hoeven).

L'auxiliaire modal ou semi-auxiliaire modal (du latin modus,-i, « mesure musicale, mode, manière ») est un des outils linguistiques parmi d'autres permettant d'exprimer une modalité, c'est-à-dire de présenter un fait comme possible, impossible, nécessaire, permis, obligatoire, souhaitable, vraisemblable. L'énoncé Il travaille est une affirmation simple, rendant compte d'un fait, alors que Il peut ou Il doit travailler sont des assertions modalisées par le recours aux verbes pouvoir et devoir. Ces deux verbes ainsi que sembler et paraître sont les semi-auxiliaires modaux du français selon la plupart des grammairiens.

Czasownik modalny – czasownik, który konotuje (wymusza obecność) innego czasownika w bezokoliczniku; czasowniki modalne są obecne nie tylko w polszczyźnie:

• muszę iść
• mogę jechać
• chcę śpiewać
• potrafię zaśpiewać

por. ang. must go, can go itp. Czasowniki modalne tworzą specyficzny typ orzeczenia złożonego - orzeczenie modalne (Piotr musi odrobić pracę domową).