Splot sercowy (łac.
plexus cardiacus) – największy, mieszany
splot autonomiczny położony w obszarze
klatki piersiowej. Odpowiada za zewnętrzne unerwienie mięśnia sercowego. Zwykle wyróżnia się dwie jego części: mniejszą powierzchowną, leżącą pod łukiem aorty przy miejscu podziału
pnia płucnego, oraz rozleglejszą głęboką, którą można znaleźć między
aortą, żyłami płucnymi a rozdwojeniem
tchawicy. Jego odgałęzienia tworzą wtórne sploty przy sąsiednich naczyniach klatki piersiowej: tak powstają sploty wieńcowe, płucne, przedsionkowe i aortowy piersiowy. Zawiera ciała
komórek nerwowych, układające się w rozrzucone na jego powierzchni zwoje.