Substancja, potocznie
coś – jedno z podstawowych pojęć metafizyki i współczesnej ontologii, występujące jednak przede wszystkim w
metafizyce klasycznej. Stworzone przez
Arystotelesa, który używał greckiej nazw
ousia i
to ti en einai i uznał ją za główną
kategorię (łacińską po raz pierwszy posłużył się
Cyceron). Pojęcie to nie jest jednoznaczne:
Substancja pierwsza Arystotelesa to:
- każde konkretne indywiduum
- każdy przedmiot, któremu przysługuje autonomiczne istnienie
- to samo co substrat, czyli wspólne podłoże dla wielu różnych właściwości (akcydensów)
Substancja druga to:
- inna nazwa istoty, splot takich cech przedmiotu, które wyznaczają jego gatunek (jego atrybutów, cech istotowych).
- To, o czym wszystko może być orzekane, ale co samo nie może być orzekane o niczym innym