Syjonizm (od nazwy wzgórza
Syjon w
Jerozolimie, na którym stała
Świątynia Jerozolimska) – ruch polityczny i społeczny, dążący do odtworzenia żydowskiej siedziby narodowej na terenach starożytnego Izraela, będących w okresie międzywojennym
mandatem Wielkiej Brytanii (
Brytyjski Mandat Palestyny). Syjonizm doprowadził do powstania państwa
Izrael w 1948 r. Współcześnie jego celem jest także utrzymanie jedności narodu żydowskiego żyjącego w rozproszeniu i jego więzi z Izraelem. Ruch zapoczątkowany pod koniec XIX wieku miał wiele nurtów i postaci, powszechnie utożsamiany z
syjonizmem politycznym, interpretowanym w różny sposób: jako
patriotyzm żydowski, jako ruch narodowowyzwoleńczy i państwowotwórczy, jako kierunek kulturalny i społeczny, wreszcie jako ruch religijny. Poza syjonizmem politycznym mówiono o syjonizmie duchowym, którego celem była nowa tożsamość żydowska (
Ahad ha-Am), odrodzenie
języka hebrajskiego (
Eliezer ben-Yehuda) i powstanie literatury i kultury w tym języku.