tabula rasa (psychologie)

Tabula rasa is Latijn voor 'schone lei, onbeschreven blad'. Het begrip werd voor de eerste keer gebruikt door Aristoteles. Later ook door de middeleeuwse filosoof en theoloog Thomas van Aquino en werd overgenomen door de Engelse filosoof John Locke. In het nature nurture-debat over aangeboren en aangeleerde eigenschappen in met name de filosofie, antropologie en psychologie is dit een centrale notie, omdat het de 'nurture'-positie in extremis typeert. De vraag is dan of de mens geboren wordt als tabula rasa en gevormd wordt door zijn of haar omgeving, of dat het karakter van de mens al (gedeeltelijk) vastligt bij de geboorte.