tenor

A tenor is a type of classical male singing voice whose vocal range is one of the highest of the male voice types. The tenor's vocal range (in choral music) lies between C₃, the C one octave below middle C, and A₄, the A above middle C. In solo work, this range extends up to C₅, or "tenor high C". The low extreme for tenors is roughly A₂ (two As below middle C). At the highest extreme, some tenors can sing up to two Fs above middle C (F₅). The tenor voice type is generally divided into the leggero tenor, lyric tenor, spinto tenor, dramatic tenor, heldentenor, and tenor buffo or spieltenor.

Als Tenor (Betonung auf der zweiten Silbe, Pl. Tenöre) wird sowohl die hohe männliche Gesangs-Stimmlage als auch ein Sänger (früher auch: Tenorist) mit dieser Stimmlage bezeichnet. Die Bezeichnung bildete sich mit der beginnenden Mehrstimmigkeit heraus, als man die Stimme, die den Cantus firmus hielt, Tenor (lat. tenere „halten“) nannte, während die umspielenden Gegenstimmen Contratenor hießen. Die Notation der Tenorstimme erfolgt im Normalfall oktavierend im Violinschlüssel.

Se llama tenor al cantante cuya tesitura está situada entre la del contratenor y la del barítono. Su extensión o amplitud vocal suele ir desde el do₃ hasta el la₄, en canto coral, y hasta el do₅, el "do" de pecho, en solos. Algunos tenores pueden alcanzar extremos bajos como si₂ o altos como fa₅.

Tenor (uit het Latijn: tenere: vasthouden) is een functionele stem in de muziek, namelijk de derde stem in de vierstemmige muzikale harmonieleer. De term tenor wordt dan ook gebruikt voor:

• tenor (zangstem), de hoogste mannelijke zangstem;
• de lagere (maar niet de laagste) variant van een aantal muziekinstrumenten, zoals:
  • tenorblokfluit
  • tenorsaxofoon
  • tenorsaxhoorn
  • tenortrombone
  • tenortuba
  • Tenortrom

Tenor (uit het Latijn, van tenere 'vasthouden', hij die de melodie voert) is de naam van een hoge mannelijke zangstem in de muziek, en eveneens de naam van de derde stem in de vierstemmige muzikale harmonieleer.

Dans la musique occidentale, le mot ténor (du latin tenere ) désigne la tessiture d'une voix ou le registre d'un instrument situés entre l'alto et la basse. Dans la musique vocale (baroque excepté), elle correspond à la voix masculine la plus aiguë.