Tetragram – cztery hebrajskie litery będące zapisem imienia własnego
Boga w
Biblii: jod, he, waw, he (
hebr. יהוה). Termin „tetragram” pochodzi z języka greckiego i składa się z członów
tetra, „cztero-” lub „cztery”, i
grámma, „litera”; dosłownie znaczy więc „czteroliterowy”. W
Biblii hebrajskiej tetragram pojawia się ponad 6800 razy. Różne formy jego zapisu można spotkać w źródłach pozabiblijnych, niektórych rękopisach
Septuaginty oraz
rękopisach qumrańskich. Nie występuje w
Nowym Testamencie, wspominają jednak o nim
Ojcowie Kościoła.