theft

In common usage, theft is the taking of another person's property without that person's permission or consent with the intent to deprive the rightful owner of it. The word is also used as an informal shorthand term for some crimes against property, such as burglary, embezzlement, larceny, looting, robbery, shoplifting, library theft, and fraud (i.e., obtaining money under false pretenses). In some jurisdictions, theft is considered to be synonymous with larceny; in others, theft has replaced larceny. Someone who carries out an act of or makes a career of theft is known as a thief. The act of theft is known by terms such as stealing, thieving, and filching.

Diebstahl ist eine gegen fremdes Eigentum gerichtete Straftat. Welches Verhalten sich im konkreten Einzelfall als Diebstahl darstellt, bestimmt sich nach den Tatbestandsmerkmalen der jeweiligen nationalen Strafrechtsnorm, so etwa  Strafgesetzbuch (Deutschland) oder  Strafgesetzbuch (Österreich).

Diefstal is een strafrechtelijk delict dat bestaat uit het op onrechtmatige wijze eigenhandig in bezit nemen van andermans eigendom. Wie zich schuldig maakt aan diefstal wordt een dief genoemd, een vrouwelijke dief is een dievegge.

Le vol est une infraction pénale qui consiste à s'approprier frauduleusement un bien mobilier appartenant à autrui.

Kradzież (art. 278 kk) – zabór cudzej rzeczy w celu przywłaszczenia. Pod pojęciem zaboru rozumie się fizyczne wyjęcie rzeczy spod władztwa właściciela. Dotyczy to również przedmiotu pozostawionego przez niego w znanym mu miejscu w zamiarze późniejszego jej zabrania. Wymóg dokonania zaboru oznacza, że nie jest możliwa kradzież rzeczy znalezionej przez sprawcę lub jemu powierzonej. Nie wyklucza to odpowiedzialności za inne przestępstwo, a mianowicie za przywłaszczenie.