Titratie is een oude maar nog steeds veel gebruikte manier om een bepaling uit te voeren in het laboratorium. Titratie maakt het mogelijk de
concentratie van een stof in een oplossing te bepalen. Dit gebeurt door bij deze stof geleidelijk -meestal druppelsgewijs- een andere oplossing, de
titrant, toe te voegen aan een reagens waar men de concentratie van kent, totdat er zoveel van het
reagens is toegevoegd dat alle te meten stof is omgezet (
Karl Friedrich Mohr,
1855). De tak van de analytische scheikunde die zich bezighoudt met titraties wordt de
titrimetrie genoemd.