toon (muziek)

Naast de gewone betekenis van klinkende toon, dus een geluid van een bepaalde toonhoogte, verstaat men in de Westerse muziektheorie onder toon de abstracte aanduiding van nog te klinken fysieke tonen, door de letters a t/m g en daarvan afgeleide symbolen. De tonen met de toonnamen a t/m g heten stamtonen. (In sommige landen worden de stamtonen niet aangeduid met behulp van letters, maar door de "notennamen" do-re-mi enz.) Toon wordt ook gebruikt als aanduiding van een interval: de grote secunde wordt ook wel 'hele' toon, en de kleine secunde 'halve' toon genoemd.