Typ siedliskowy lasu – podstawowa jednostka w klasyfikacji siedlisk leśnych, obejmująca wszystkie powierzchnie leśne o zbliżonych warunkach siedliskowych wykazując podobne możliwości produkcyjne. Diagnoza typów siedliskowych lasu jest wykorzystywana przy planowaniu i doborze
gatunków drzew, preferowanych w danych warunkach siedliska. Typy siedliskowe lasu mogą się różnić składem
florystycznym, strukturą, trwałością, żyznością i wilgotnością gleby,
klimatem, ukształtowaniem terenu i jego
budową geologiczną.