uittocht uit Egypte

De Uittocht uit Egypte of Exodus (naar het Grieks: ἔξοδος; exodos "weg uit") (Hebreeuws: יציאת מצרים, Jetsi'at Mitzrajiem) is het Bijbelverhaal van het vertrek van de Israëlieten uit het oude Egypte. In de strikte betekenis van het woord heeft de term alleen betrekking op het vertrek uit Egypte zoals het Bijbelboek  Exodus beschrijft; in bredere zin heeft de term ook betrekking op het verblijf in de woestijn tussen Egypte en Kanaän en de wetgeving, zoals beschreven in de Bijbelboeken Leviticus, Numeri en Deuteronomium. Tegenwoordig neemt men veelal aan dat het uitgebreide verhaal gevormd is tijdens of na de Babylonische ballingschap (6e, 5e eeuw voor Christus), maar dat de kern van het verhaal ouder is, daar zijn al sporen van in de 8e en 7e eeuw voor Christus, in de tekst van de Deuteronomist (de boeken van Deuteronomium tot en met 2 Koningen). Sommige geleerden nemen echter aan dat de bronnen nog ouder zijn; en dat er daadwerkelijk herinneringen bewaard zijn gebleven aan het ineenstorten van de beschaving van de bronstijd in de 13e eeuw voor Christus.